Sevdadandır!

Ulan Galatasaray, ulan kaçınılmaz gerçeğim…
Her sabah gözlerimi sana açıyorum ya,
bu zaman zaman sorgulamama neden oluyor mantığımı.
“Ulan” diyorum,
“işim mi yok, gücüm mü yok benim.”
Belki de hem işimsin hem de gücüm,
ve ben bunun farkına dahi varamayacak kadar sarhoşunum.
Kaç ay oldu be?
Son hafta maçıydı…
Vurduk patladı, çaldık oynadı.
Suyun öteki tarafı çıldırdı.
Geri dönüşleri sevmem ya
bu yüzdendir her yerde karşıma çıkışları.
O gün bugündür ayrıyız seninle…
Hasretin rengi sarı derler…
Benim için sarı kırmızı.
Ama çok fena bileniyorum,
tahmin bile edemezsin.
Sıradaki buluşmayı iple çekiyorum…
Bil ki arayı ne kadar uzun tutarsak, o kadar güzel olacak.
Şimdilik kilometreler var elimde,
eylüle kadar sayılı günlerim…
Ha, unutmadan…
İnsan bu yaşında bile bir gece yarısı kalbinde şiddetli bir ağrıyla uyanabiliyormuş.
Önemsemedim…
Annem diyor ki, sevdadanmış!
Aldırmıyorum.